Voor kinderen met een handicap in Bangladesh is er vaak onvoldoende stimulatie en aandacht om een volwaardig bestaan op te bouwen. Stichting Niketan wil zoveel mogelijk kinderen met een handicap zorg, passend onderwijs en begeleiding naar werk aanbieden, zodat ze een gelijkwaardige plaats in de maatschappij krijgen. De medewerkers delen hun kennis en werken aan meer bewustwording in de gemeenschap en bij (lokale) overheden.
Zijn er bijzondere momenten die jullie hebben meegemaakt als organisatie of hebben jullie een leuk nieuwtje? Zou je hier iets over willen vertellen?
In de week van 3 december, de ‘Internationale dag van mensen met een beperking’, lanceren we ons voorleesboekje ‘My name is Runa’ dat in samenwerking met stichting Biblionef is gemaakt. Het boekje is onderdeel van het project ‘Stories for Inclusion’ en bedoeld voor kinderen in de leeftijd van 7 tot 10 jaar in Ghana en Bangladesh.
Waar gaat het boekje over?
Het boek “My name is Runa” stimuleert discussies over meningen en verwachtingen ten opzichte van kinderen met een handicap. De grootste barrière die kinderen met een handicap ervaren zijn een negatieve houding en lage verwachtingen van wat ze kunnen. Kinderen zonder handicap zijn zich meestal niet bewust van de problemen die hun leeftijdsgenootjes met een handicap hebben omdat ze deze kinderen zelden ontmoeten. Ze komen deze kinderen ook niet tegen op afbeeldingen in hun schoolboeken of leesboeken. Om een einde te maken aan de stigmatisering, en kinderen met een handicap te helpen met het ontwikkelen van een positief gevoel van eigenwaarde, is het van belang dat er meer boeken over kinderen met een handicap op de markt komen. Daarom wordt ons boekje gelanceerd.
Waarom hebben jullie de Erkenning aangevraagd? Dachten jullie lang na over het aanvragen?
Er zijn twee redenen waarom wij de Erkenning hebben aangevraagd. De eerste reden is dat we denken dat de toetsing ons scherp houdt en ook is het als kleinere organisatie belangrijk een externe toetsing op effectiviteit en transparantie te hebben. De tweede reden is dat we denken dat de verbinding van Niketan met de CBF-Erkenning onze reputatie en betrouwbaarheid versterkt.
We hebben jarenlang de plus- en minpunten afgewogen, we vonden de kosten te hoog. We wilden alle aandacht aan ons doel geven, namelijk: een positieve bijdrage leveren aan het verbeteren van de kwaliteit van leven en het geluk van kinderen en jongeren met een verstandelijke en/of meervoudige handicap in Bangladesh. Wij deden de laatste paar jaren mee voor de Transparantprijs, vooral om onszelf scherp te houden. Toen die na 2017 niet meer werd uitgereikt, hebben we ons aangemeld voor de Erkenning.
Op welke manieren dragen jullie uit Erkend te zijn? En waarom hebben jullie ervoor gekozen het op deze manier te doen?
We gebruiken het logo in alle Niketan-communicatie, zoals naar donoren, in onze mailing, mail, advertenties, flyers etc. We zijn er trots op dat we de Erkenning hebben en dragen dat graag uit. Op onze website en in ons jaarverslag geven we iets meer toelichting over de Erkenning.
Hoe is het traject van de Erkenningaanvraag verlopen?
De aanvraag verliep zeer soepel, eigenlijk boven verwachting makkelijk en snel. Het was veel eenvoudiger dan we dachten, maar dat kwam ook omdat we ons goed voorbereid hadden en al een aantal jaar met de Transparantprijs hadden meegedaan. We zijn als organisatie zeker gegroeid, we kijken kritischer naar onze organisatie, zijn trainingen gaan volgen over onderwerpen die belangrijk zijn voor het behouden van de Erkenning, zoals impact en integriteit en maken daar beleid op.