Al meer dan 25 jaar woedt er een burgeroorlog in Congo, een van de armste landen in de wereld. De kwaliteit van het onderwijs is er hierdoor slecht aan toe. En Classe werkt sinds 2007 om deze situatie te veranderen en het onderwijs in Congo te verbeteren. Door het onderwijs te verbeteren, werken ze aan een betere toekomst voor Congolese kinderen. Dit doen ze door vier programma’s te implementeren: Een bouwprogramma, hygiëneprogramma, opleidingsprogramma en een leesprogramma.
Zijn er bijzondere momenten die jullie hebben meegemaakt als organisatie?
En Classe is begonnen door mij (Sylvia van den Brink) en 4 andere Nederlandse gezinnen. Waar wij eerst experts uit Nederland nodig hadden, draaien onze projecten nu volledig op lokale mensen uit Congo.
Sinds de Covid-19 uitbraak zijn wij bezig met een Covid-19 actie in Congo. We hebben een zeep uitdeelactie gestart die de lokale mensen nu zelf uitvoeren. Dit is het eerste project dat from scratch is gedaan. Ik was er zelf niet bij, het is samen met partners en lokale sponsors uitgevoerd. Een van onze scholen is gebruikt als productieplaats voor de zeep.
Begin april hebben wij 15.000 arme gezinnen van zeep voorzien. We hebben een crowdfunding gestart om dit mogelijk te maken. Van het geld dat we overhadden van de crowdfunding hebben wij een nummer gemaakt over Covid-19. In Congo is het heel gewoon om belangrijke boodschappen over te brengen door middel van liedjes of toneel.
Van het geld is er een professionele muziekvideo gemaakt en is er zendtijd op televisie gekocht. Het nummer was een trending topic; we hebben maar liefst 10.000 mensen bereikt!
Waarom hebben jullie de Erkenning aangevraagd? Dachten jullie lang na over het aanvragen?
Meer dan 10 jaar geleden dachten we er al over na om de CBF-Erkenning aan te vragen. In Nederland is het namelijk erg belangrijk dat je vertrouwd wordt als organisatie. Wij hadden de ANBI-status al, toch gaf dit voor ons niet het gevoel van erkenning. Het is belangrijk om te hebben, maar voor ons gaf de CBF-Erkenning ook echt waarde en waardering.
Toen we in aanmerking kwamen, was het voor ons eerst te prijzig. Maar toen het CBF op de schop ging en ze een Erkennings-paspoort hadden ontwikkeld hebben we ons onmiddellijk aangemeld. Wij zaten bij de eerste lichting die de CBF-Erkenning kregen. We waren erg blij, we kregen het gevoel dat we echt erkenning kregen van het publiek en de sector.
Nog steeds krijgen we veel waardering, we komen voor in social media posts, we werden gevraagd voor de Impact Challenge en nu staan we in de spotlights!
Het CBF houdt ons scherp en dit is de reden waarom we dit doen. Ieder jaar blijven we aan de eisen voldoen, dat kunnen we in onze zak steken.
Op welke manieren dragen jullie uit Erkend te zijn?
Op onze website hebben we het CBF-logo staan dat doorlinkt naar een pagina over het CBF. Op deze pagina staat de banner en we linken door naar ons Erkenningspaspoort. Ook melden we het CBF in onze nieuwsbrief. We noemen het CBF waar het kan.
Hoe is het traject van de Erkenningsaanvraag verlopen?
Ik kan me niet herinneren dat de aanvraag moeilijk was. De begeleiding was supergoed. Destijds ging het super makkelijk, het CBF was snel en makkelijk te bereiken.
Het is leuk om te zien dat het CBF zo ontwikkeld door de jaren heen, ze hebben het goed voor elkaar!